In 4 jaar Kunstacademie Minerva heb ik iets anders geleerd dan waarvoor ik oorspronkelijk naar Groningen was gekomen. Ik was in de veronderstelling dat ik daar echt goed zou leren schilderen. Een ambacht/techniek leren. Schilderen naar waarneming was voor mij een nostalgisch verlangen. Maar de school bleek daar al tijden niet meer in gespecialiseerd te zijn.

Ik heb geleerd dat kunst meer is dan iets geriefelijks voor het oog. Wat is kunst nou eigenlijk? Dat bleek zoveel meer te zijn dan ik mij kon voorstellen. Er zijn zo enorm veel manieren om te uiten, te communiceren en een beeldtaal te maken. Ik raakte in de war. Maar na de verwarring was er een zee van ruimte. Ruimte om in te denken en in te werken, te scheppen en te creëren. Bijna zonder limieten en grenzen. Ik denk dat ik daarom zo veelzijdig ben in mijn werk, ook omdat ik hoe dan ook bezig blijf met dingen maken, creëren, scheppen en bedenken.